Τρίτη 10 Ιουνίου 2014

Side A: Track 1

Όλα υπάρχουν στο πορτ-μπαγκάζ του αυτοκινήτου. Ή όλα γίνονται μες στη φωτιά. Σε μια φαντασίωση που για να τελειώσει με στυλ πρέπει να την απαξιώσεις. Σε απαξίωσα κι ησύχασα. Δένω το στομάχι μου κόμπο κι λύνω εσένα. Ματώνω τα χείλη μου να μάθω να σερφάρω στα δικά μου νερά.  Ό,τι κι αν γίνει, στα δάχτυλα παίζεται το παιχνίδι. Από τούτη τη στιγμή δεν χαραμίζω ούτε νότα. Θέλω να πιω όση βότκα αντέχω. Ίσως και λίγο περισσότερο. Να κάτσω ξανά στην αγαπημένη μου ξύλινη μπάρα που μυρίζει δάκρυα και ξεβαμμένα μάτια, περιμένοντας την αποκαθήλωση. Το να απαιτείς να βρεις μόνος το πεπρωμένο σου είναι μια προοπτική. Βραδάκι Ιουλίου. Μου στέλνεις φιλί από μακριά. Έχεις το κλειδί να μου κόψεις τα πόδια αλλά προτιμάς να με τρελάνεις. Μια τρελή πτήση και μια γερή πτώση. Κάπου εκεί παραδώθηκα. Τα φαινόμενα, άλλωστε, απατούν σπάνια. Με τί να καώ πιο πολύ όταν τα έχω όλα μπροστά μου. Νύχτα, μεσάνυχτα, ξημέρωμα. Ο μόνος ήχος είναι ο ζεστός αέρας. Και του αντίο. Όλα έχουν ειπωθεί. Ο σοφός θεός νόμιζε πως θα μας περιθάλψει. Χρόνια μετά το μαγαζί ακόμα χορεύει. Περιμένει. Δεν θα φεύγαμε ποτέ. Βουνό η σκόνη του χρόνου. Ο χρόνος ο πολύτιμος. Θα μείνω μαζί σου κι απόψε. Η λάθος απόφαση. Και τα λόγια που όχι ρε πούστη δεν άκουσα. Η άχρηστη γλώσσα. Όταν είναι ήδη αργά όλα ένστικτα μοιάζουν που θα σε κάψουν και θα σε προδώσουν. Δεν χρειάζονται κραυγές βοηθείας. Μόνο μια προσευχή σε χαμένα βήματα και ξοδεμένα χρόνια. Αυτός είναι ο τρόπος. Ότι δόθηκε, πληρώθηκε. Σκέφτομαι αν αυτό είναι το τέλος. Σηκώνομαι. Δε μένω στιγμή σε ό,τι έχει φύγει. Για όσο υπήρξε. Αν υπήρξε.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου