Η αγάπη θα μας ξεσκίσει (1980)
Όταν η ρουτίνα δαγκώνει δυνατά,
Και οι φιλοδοξίες είναι φτηνές,
Και η αποστροφή κυριεύει,
Αλλά τα συναισθήματα δεν γεννιούνται,
Και αλλάζουμε τις συνήθειές μας,
Παίρνοντας διαφορετικούς δρόμους,
Τότε η αγάπη, η αγάπη θα μας ξεσκίσει και πάλι,
η αγάπη, η αγάπη θα μας ξεσκίσει και πάλι.
Γιατί είναι η κάμαρα τόσο παγωμένη;
Απομακρύνθηκες γυρνώντας στη μεριά σου
Φταίει ο συγχρονισμός μου που απέτυχε;
Ο σεβασμός ανάμεσά μας λιγοστεύει.
Κι όμως υπάρχει ακόμα αυτή η γοητεία
Που διασώσαμε καθ’ όλη τη ζωή μας.
Όμως η αγάπη, η αγάπη θα μας ξεσκίσει και πάλι,
η αγάπη, η αγάπη θα μας ξεσκίσει και πάλι.
Ουρλιάζεις στον ύπνο σου,
όλες μου οι αποτυχίες εκτεθειμένες.
Κι υπάρχει μια γεύση στο στόμα μου
Καθώς η απόγνωση παίρνει σκυτάλη.
Απλά κάτι τόσο καλό
Απλά δεν μπορεί να λειτουργήσει πια.
Όμως η αγάπη, η αγάπη θα μας ξεσκίσει και πάλι,
η αγάπη, η αγάπη θα μας ξεσκίσει και πάλι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου